حس می‌کنم اینکه تو این 4 سال تو یه دانشگاه معمولی درس خوندم من رو از هم سن و سالام خیلی عقب انداخته و اونا شدند غول علمی و من یه آدم معمولی
در حدی که اونا رو یه دکتر فوق تخصص می‌بینم و خودم رو یه پرستار
من رویاها واسه خودم داشتم اما حس می‌کنم ازشون دورم
خیلی‌ها می‌گند ، بخون ارشد شریف یا تهران بری و ...
اما می‌ترسم ، می‌ترسم اونجا برم و کم بیارم می‌ترسم از ادامه دادند :(
صرفنظر از یک عده‌ی بسیار محدود، خیلی از افراد هستند که فقط اسم دانشجو را و فقط کاغذی به نام مدرک را با خودشون حمل میکنند و هیچ بهره‌ای از سواد ندارند. (البته این جای تاسف داره ولی واقعیته)