از آمریکا اومده بود.
ازش در مورد گوگل و خیلی چیزای دیگه پرسیدن
گفت درس‌ها پایه رو خوب بخونید من از همین طراحی الگوریتمی که شما می‌خونید دارم استفاده می کنم
ما یکی داشتیم توی گوگل که n سال داشت توی یه بخش کار می کرد و پول خیلی خوبی می‌گرفت امّا سیاست شرکت تغییر کرد و تصمیم گرفتن که دیگه از تخصصش استفاده نکنند و پس از اون هیچ کس دیگه به تخصصش نیازی نداشت و این شد که اون فرد بیکار شد ، دوباره رفت دانشگاه یه چیزی خوند که باهاش بتونه کار کنه و با یه حقوق برنامه نویس معمولی الان مشغول به کار هست.
من تو جلسه مذکور نبودم و احتمالاً صحبت بالا تو جزئیات یه کوچولو اشکال وجود داشته باشه و می‌دونم همیشه این اتّفاق ممکنه نیافته ولی داشتم به این فکر می کردم وقتی تاکید می‌کردم رو درس‌های دانشگاه که باید درست یادشون گرفت چقدر باهام مخالفت می‌شد و حتّی در فروم‌ها که بودم شخص مقابلم با این جمله که یک طراح وب که مدرک ارشد داره حقوقش فلان مقدار دلار بیشتر از یه کارشناسی هست کلی لایک جمع می‌کرد و کسی حرف من رو قبول نمی‌کرد و البته که Cloud داره به Vincent نزدیک می شه و براش اهمیّت نداره که دیگران چی فکر می کنند چی گوش می دند مهم نیست که توی آهنگ‌های محبوبشون پر فحش هست و اگه آلت های انسان رو ازش حذف کنند چیزی از شعر باقی نمی‌مونه خوب به من چه گوش بدند نوش جانشون!
اصلاً آقای محترم از صبح تا شب با خواننده این قسمت شعر رو بخونه که تو چرا پنگوئنی؟
مهم نیست قرار نیست که همه برند موسیقی های ناب گوش بدند .
و هی بیشتر از این مردم بی هدف دور می شم واقعاً بی هدف هستند و از خوندن این مطلب ناراحت می‌شند و اوّلین پاسخی که به صحبت من می‌دهند اینه که مثلاً خودت الان واسه آیندت هدف داری؟
دقّت کنید اصلاً براش مهم نیست که خودش واسه زندگیش هدف داره یا نه فقط می خواد جواب من رو بده و بعد از اون حس آرامش پیدا می‌کنه و باز هم به این فکر نمی‌کنه واسه زندگیش هدفی نداره...
این روزها تلگرام و دیگر شبکه های اجتماعی نقاب از چهره ملّت بی هدف و بی‌فرهنگ برمی‌داره ملّتی که به 118 زنگ می زنند و مزاحم کارکنان محترم می شوند 2تا فحش نثار می کنند و اون صدای ضبت شده رو توی کانال‌ها قرار می‌دهند بعد یه سری آدم‌های متشخّص که فحش نمی دهند یا آدمای ظاهراً متشخّص که فقط جلوی غریبه‌ها (مخصوصاً خانوما) فحش نمی‌هند و یا آدمای غیر متشخّص که هیچ مرزی برای انتخاب کلماتشون ندارند دانلود می‌کنند و گوش می‌دهند و از ته دل می‌خندند.
حقیقتاً تأسف‌آور هست.
بعد می‌گن چرا اوضاع ما درست نمی شه...
دانشجویی که قراره فردای این مملکت رو بسازه صبح تا شب تو کلاش آو کلنز یک کلن رو مدیریّت می‌کنه و در ساعت‌های استراحتش به کانال‌های کلیپ‌های جنسی سر می‌زنه اگه یک مقدار شرف داشته باشه کلیپ خارجی ، اگه بی‌شرف باشه تو کانال‌های کلیپ جنسی ایرانی و در بهترین حالت کلیپ‌ها و صداهای ضبت شده خنده‌دار که یاد کردم دانلود می‌کنه.
اونایی که وظیفه‌ی سنگین مدیریّت کلن یا اکانت بازی رو ندارند سعی می کنند خود رو با چالش های جدید درگیر کنند و مثلاً سعی می کنه از تخت 2طبقه جوری بپره پایین که شلوارش یه راست پاش کنه ، نمی دونم چالش جدید چی می‌تونه باشه شاید این باشه که باید دست توی دماغ کنند و بعدش تو دهن کنند.
نمی دونم سوژه جدید خنده‌ی ملّت چی می تونه باشه که برن از روش جک بسازند و هیچ اهمیّت ندهند که با این کارشون زندگی یه نفر رو ممکنه نابود کنند. و البته من حق ندارم اعتراضی کنم ، باید بزاریم ملّت آزاد و خوش باشند اصلاً هرچی می کشیم از این غم و اندوه هست ،غم و اندوهی که احتمالاً ناشی از دین هست که دست و بال ما رو بسته و ما همش در غم و اندوه به سر می‌بریم و واقعاً دین و غم اندوه از سر و روی این بی‌هدفان می‌باره
مهم نیست چالش بعدی چی باشه یا نفر بعدی که سوژه می شه کی باشه مهم اینه که من یه کانال بزنم و این ایده رو بدم ملّت هم برای من کلیپ بفرستند عضوهام زیاد بشه و تبلیغ بگیرم و با درآمد میلیونی بیشتر از یک استاد دانشگاه درآمد کسب کنم
نه اصلاً تقصیر اختلاص‌هاست وگرنه ما حال و روزمون این نبود ما همگی مردمی ثروتمند بودیم و می‌خوردیم و می‌خوابیدیم و در گروه‌ها فعّالیت بیشتری می‌کردیم.
شاید هم تقصیر اسرائیل هست که این کلیپ‌های ناجور رو می‌سازه که جوانان ما رو گمراه کنه وگرنه اصلاً بچّه‌های ما به بیراهه نمی رفتند.
دلم به حالشون می سوزه
می دونید من برای خودم مرگ این طور که همه فکر می‌کنند رو قبول ندارم ، بنظرم مرگ زمانی رخ می ده که آدم براش زمانش ارزشی نداشته باشه ، هیچ فکری واسه آینده نداشته باشه واسه این نسل جدید متأسفم هستم که اینقدر امکانات به راحتی در اختیارشون قرار داده می شه ، امّا ...
و البته تاسف خوردن من چیزی رو عوض نمی کنه من فقط تلاش می کنم برای تغییر جامعه‌ام از خودم شروع کنم...
تو این مدّت که نبودم نوشتم امّا انتشار ندادم و فعلاً هم قصد انتشار یا بازگشت ندارم امیدوارم دوستان وبلاگی حال و روزشان خوب باشد و موفّق . دعاگوی آن‌ها هستم
انگار نویسنده تو نوشتن این پست دل پری داشت !